In memoriam Tjaart Imbos

Vandaag hebben wij afscheid genomen van Tjaart Imbos. Zeer gewaardeerd steunfractielid van de PGP en persoonlijke vriend van een aantal van ons. Overleden op 27 mei 2019 op 73-jarige leeftijd.

Hub Aussems heeft tijdens het afscheid vandaag namens PvdA en PGP verteld over Tjaart’s verbintenis met politiek. Hieronder enkele fragmenten uit zijn voordracht.

Het begon allemaal begin jaren 80. Ik (Hub) werd lid van V4. “Valkenburg voor Vrede en Veiligheid”. De vredesgroep die ijverde voor vrede en solidariteit in de tijd van dreiging van plaatsing van kruisraketten. Veel leden in de groep waren ook lid van de PvdA. De afdeling Valkenburg was kort daarvoor opgericht. Via V4 kwam ik in contact met Tjaart en mede via hem werd ik lid van de PvdA , eerst schoorvoetend, later en nu met volle overtuiging.

Tjaart was al sinds 1975 lid van de PvdA. Een sociaal democraat in hart en nieren. Hij stond voor de waarden ervan en wilde die delen. Hij werd voorzitter van onze PvdA afdeling en – met een korte onderbreking – tot op de dag van vandaag.

Hij bleef, zoals zo velen, de PvdA trouw. Ook in moeilijke tijden. Hij inspireerde en motiveerde ons allemaal. Maar wilde zelf politiek niet zo in de schijnwerpers. Op de achtergrond benadrukken en uitdragen van de sociale waarden. De sterkste schouders horen de zwaarste lasten te dragen.

Dat sociaal bewogen zijn, maakte Tjaart ook waar in de praktijk, ook bij zijn rol binnen de universiteit. Bij verkiezingen en op bijvoorbeeld Internationale Vrouwendag 8 maart ging hij de straat op. Uitdelen van rozen. Rode uiteraard. Daarom hebben wij vandaag ook rode rozen meegenomen. Voor Tjaart!

Maar hij was ook niet te beroerd te plakken. Bij alle verkiezingen, en niet alleen de lokale. Plakken van PvdA –posters op de borden, later ook voor de PGP. Vele malen hebben wij dat ook samen gedaan. We waren daarin best netjes. In principe niet overplakken. Maar als borden vol waren en we moesten daarbij, zochten we toch de minst sympathie partij uit en plakten over. En hadden dan nog lol ook. Die lol was wat minder toen in zijn toenmalige Mazda een emmer met plaksel omviel. Of dat plakken effectief is, is de vraag. Bij de Europese verkiezingen verleden week, hadden wij door omstandigheden, onvoldoende posters voor alle borden. Maar wij, de PvdA, hebben in jaren niet zo een goede uitslag gemaakt. En Tjaart heeft dit mooie moment van 23 mei jl. in de avond nog kunnen meemaken. Dat was een welkom lichtpuntje voor hem.

Hij was een gewaardeerd voorzitter. Niet alleen binnen onze groep, ook daarbuiten bij collega politieke partijen in Valkenburg aan de Geul. Heel wat gesprekken om te komen tot coalities en binnen de coalities zijn er gevoerd.

Met Tjaart namens onze groepering als voorzitter. Vertrouwen van de ander is nodig om tot resultaat te komen. Tjaart straalde dat vertrouwen uit en dat werd later ook niet beschaamd. Bij vergaderingen had Tjaart altijd een schriftje bij zich. Met harde kaft. Daarin maakte hij aantekeningen van gesprekken. En dat was van nut als, soms veel later, het nodig was de afspraken nog eens na te gaan. Jarenlang leidde hij, voorafgaand aan behandeling in de Raadsvergaderingen, ook op die manier de steunfracties van PvdA en later de PGP.

Hij volgde politieke debatten. Zowel op TV als in de Raadzaal. Voor het TV-programma Buitenhof bleef hij thuis. In de Raadzaal op de publieke tribune kon hij, binnen de vaak te lange en saaie momenten, genieten van politieke debatten. Zeker als onze mensen daarbij betrokken waren en het goed deden. Het ging hem vooral om de inhoud, niet om de toon. Hij was niet van dat harde.

Tjaart was een wijs man. En weloverwogen. Niet voor niets stond de laatste jaren onder zijn mailberichten de tekst: “niet alles wat waar is hoeft gezegd te worden”. Dat tekent hem.

Wij, de afdeling PvdA en PGP Valkenburg aan de Geul verliezen in hem een bijzonder man, een respectvol man, een wijs man, aimabel man, een icoon voor PvdA en PGP. Deze mooie kenmerken komen van onze leden. En zij kunnen het weten. Wij, en zeker ik, verliezen daar bovenop een vriend.

Wij wensen zijn vrouw Nelly en familie heel veel sterkte .